Realia "Ciężkiej Chemii" w Polsce

Wzrost cen surowców i umocnienie złotego mocno wpłynęły na wyniki spółek chemii ciężkiej w trzecim kwartale. To dla nich najtrudniejszy okres w roku, więc wyniki trzeba uznać za niezłe, zwłaszcza w porównaniu z rekordowymi rezultatami 2004 r. Obecnie najlepiej radzi sobie kurs Ciechu, który znajduje się blisko historycznego maksimum. Tej spółce nie doskwierają koszty tak bardzo jak Policom i Puławom, których wycena odzwierciedla obawy inwestorów o rosnące ceny surowców.

Ciech i Police zanotowały w minionych trzech miesiącach spadek przychodów. Odczuły osłabienie popytu na większość grup produktowych. W przypadku Ciechu sytuację uratował duży wzrost popytu na sodę kalcynowaną, która ma największy udział w przychodach (35 proc.). Z kolei Police remontowały część instalacji amoniaku oraz mocznika i w komentarzu do wyników wskazują na znaczny spadek zapotrzebowania rolników na nawozy. Z umocnieniem sprzedaży (+24 proc.) nie miały za to kłopotu Puławy. To głównie zasługa dynamicznego jej wzrostu w segmencie nawozów. Ze względu na remont instalacji słabsza była sprzedaż melaminy, produktu dającego najwyższą marżę.

Zyski chemicznych firm zostały wystawione na próbę. Silny złoty ograniczał opłacalność eksportu. Tymczasem Police właśnie tak ratowały pogorszenie sprzedaży w kraju. Firmy odczuły wyższe ceny gazu. W przypadku Puław skoczyły one o 14 proc., jednak znaczny wzrost sprzedaży złagodził presję na zyski. Na poziomie operacyjnym najgorzej wypadły Police, co jest odzwierciedleniem wspomnianych wcześniej tendencji. Zysk netto spółki uratowały przychody finansowe. Na tle tych firm bardzo dobrze wypada Ciech. Ceny jego produktów nieorganicznych pozostały stabilne, za to spadły koszty surowców (przede wszystkim koksu), co wraz z efektywniejszym systemem sprzedaży produktów sodowych w grupie kapitałowej przełożyło się na poprawę zyskowności. /www.pulsbiznesu.com.pl/