Opakowanie często stanowi integralną część wyrobu, a zmieniające się uwarunkowania środowiskowe stanowią nowe wyzwania dla osób zajmujących się rozwojem produktów opakowaniowych oraz firm przetwórczych. Stąd też producenci opakowań z tworzyw sztucznych wychodzą na przeciw najnowszym trendom dotyczącym designu i funkcjonalności wyrobu, wymaganiom ekonomicznym a także wymaganiom zrównoważonego rozwoju poprzez innowacyjne rozwiązania materiałowe. Dla tej grupy klientów, Grafe Advanced Polymers GmbH z siedzibą w Blankenhain /Niemcy/, opracowała koncentraty środków pomocniczych w formie masterbatchy zmieniające i poprawiające właściwości reologiczne polimerów /”modyfikatory płynięcia”, „modyfikatory procesowe”, „nukleanty”/ celem optymalizacji procesu produkcji opakowań z tworzyw sztucznych.
Stosowanie środków poprawiających płynność ma znaczący wpływ na właściwości przetwórcze polimeru. Wynika to z dwóch uzupełniających się mechanizmów działania. Dzięki pozytywnemu wpływowi na proces krystalizacji możliwym staje się znacząca redukcja czasu cyklu będąca wynikiem wyższej temperatury krystalizacji polimeru i jej szybkości.
Korzyści to po pierwsze około 30% redukcja bezpośrednich kosztów energii, będąca wynikiem obniżenia temperatur przetwórstwa. Ponadto, w takim procesie, generowane są mniejsze straty ciepła poprawiając warunki pracy całego urządzenia (linii technologicznej) używanej do przetwórstwa. Maszyny mogą być również łatwej i szybciej uruchomione po przestojach lub zmianach profilu produkcji (rekonfiguracji). Przyspieszona krystalizacja zapewnia szybsze chłodzenie komponentów i zoptymalizowanie czasu cyklu.
Masterbatch może być stosowany we wszystkich powszechnie używanych urządzeniach przetwórczych i nadaje się do zastosowania w procesie wtryskiwania, wytłaczania i formowania z rozdmuchiwaniem. Poprawiający płynność dodatek dodaje się podczas procesu, na ogół w ilości od około 3 do 5%. Można również łączyć go z barwnikami w postaci przedmieszki.
Jest on dostosowany do właściwości finalnego produktu, oferując przetwórcom nowe możliwości związane z technicznymi i ekonomicznymi aspektami produkcji. Niższe zużycie energii i szybsze cykle mają bezpośredni wpływ na strukturę kosztów i marż dla produkowanych opakowań. Optymalizacja kosztów jednostkowych pozwala producentom na dostosowanie swojej polityki cenowej indywidualnie do wymagań rynku, dając tym samym dużą przewagę konkurencyjną.
Zakładając, że wartość dóbr stanowiących zawartość opakowania (np. w przypadku towarów ogólnospożywczych) determinuje koszt jego wytworzenia, to wzrost wydajności wynikający z zastosowania tego rodzaju dodatków otwiera drogę do osiągnięcia atrakcyjnego poziomu oszczędności kosztów, np. w opakowaniach do żywności. Zmienia się także współczynnik udziału kosztów opakowania w całości produktu.
Ogólnie rzecz biorąc, można stwierdzić, że produkcja opakowań w oparciu o zoptymalizowane w ten sposób źródła surowcowe i proces przetwórczy ma znacznie większy wpływ na strukturę kosztów produktu niż zwykła optymalizacja kosztów. Poprawie ulega również bilans ekologiczny końcowego produktu, zapewniając wartość dodaną w zakresie emisji dwutlenku węgla i jego zrównoważenia, stanowiąc jednocześnie dodatkowy potencjał marketingowy dla realizowanych koncepcji rynkowych. /Źródło: Grafe/
